Сайхан хайр .::Тана цэцэг::.

Шvvхийн танхимд чимээгvй суух наяад насны хєгшин хосын байдал элэг эмтрэм хєєрхийлэлтэй байв.

Євгєн нь зєрvvд загнан дуу хураан сууж буй уйлсаар нvд нь цонхийсон, ядрангvй эмгэнээ холоос нууцхан ширтэж суув. Шvvгч баргил хоолойгоо хєгшин эмэгтэйгэс "За эгч минь , яагаад гэрлэлтээ цуцлах хvсэлтэй байгаа билээ?" гэж асууна. Хєгшин эмэгтэй гvнзгий гэгч нь санаа алдаад сєєсєн хойлоогоор ийнхvv ярьж эхэлжээ. "Энэ євгєнєєс залхаж гvйцлээ, одоо хангалттай , 50 жилийн туршид намайг амьдралаас залхааж орхилоо.... " Ингээд шvvхийн танхимд хэсэг хугацаанд хэн ч дуугарсангvй, чив чимээгvй байлаа. Энэ чимээгvйдлийг иймэрхvv мэдээллийг сонинд томоор гарчиглан олон нийтэд цацдаг нэгэн сэтгvvлчийн зураг авах чимээ эвдэв. Тэднийг сонинд юу гэж бичих гэж байгааг хэн мэдлээ, 50 жилийн хамтын амьдрал хэрхэн тєгсєх гэж байгааг хэвлэл мэдээллийнхэн чих тавин чагнаж суулаа ... Тэнд байгаа бvх л хvний анхаарал хєгшин эмэгтэйн ярих гэж буй хачин сонин бvхэнд хандсан байв.
Хєгшин эмэгтэн нvдэнд нулимс цийлэгнэж "Манайд нэг тана цэцэг байдаг байлаа. Би тvvнд маш их хайртай байсан юм.... Тэр мэдэхгvй ээ... 50 жилийн ємнє болсон явдал .... Тэр цэцгийг би тvvний надад єгсєн амьд цэцгийн баглаанаас vрслvvлж тарьсан юм. Бидэнд хvvхэд заяагаагvй, тиймээс би цэцэгнvvдэ хvvхэд шиг л хайрладаг байлаа. Хэсэг хугацааны дараа цэцэг маань хатаж эхэлсэн. Тэр vед л би дотроо "Шєнє бvр босож, vvр цайхаас ємна нэг сав усаар цэцгээ усална" хэмээн єєртєє амалсан юм... Ингэвэл их сайн гэж хvмvvс ярьдаг байсан. 50 жил болоход энэ хєгшин тэр шєнєєс ємнє ганц ч удаа шєнє босож цэцгий чинь усалж єгье гээгvй... Тэр шєнє би их ядарсан учраас нам унтсан байв... Би ийм л хvнтэй 50 жилийг єнгєрvvлж дээ. Би тvнд амьдралаа, итгэл найдвар бvхнээ зориулсан. Тvvнээс би сайн юм vзсэнгvй. Єєрийнхєє хийдэг ажлаас нэгийг нь ч хийчээсэй хэмээн хvлээж байгаагvй. Би vнэхээр тvvнгvйгээр илvv сайн явна , амлаж байна."
Шvvгч хєгшин эр рvv хараад "Ах минь, танд хэлэх зvйл байна уу?" гэв. Хєгшин євгєн таягаа тулан босож, гэмшилтэйгээр шvvгч єєд харав. Аажуухан ярьж эхлэв.
"Би цэргийн албаа ерєнхийлєгчийн ордны цэцэрлэгчийн албанд хаасан юм. Тэр цэцэрлэгийг амьд сайхан байлгахын тєлєє чадах бvхнээ л хийдэг байлаа. Би эхнэрээ болон тана цэцгийг тэнд л таньсан юм... Тvvнд хамгийн сайхан цэцгийн баглааг єгдєг байв. Тvvнтэйгээ гэрлээд удаагvй байтал тvvний минь хvзvv нь євдєж, эмчид хандсан юм. Эмч тvvнийг удаан хугацаагаар унтвал хvзvvнийх нь шохойдолт ихэсч, байдал улам бvр муудах болно гэж хэлсэн. Шєнє бvр нойрноосоо сэрж, хэсэг хугацаанд алхаж, гишгэх хэрэгтэй гэж зєвлєсєн юм. Эмчийн зєвлєгєєг манай хvн тєдийлєн тоохгvй байсан ... Хэлээд ч дийлсэнгvй... Тэр vед аз болоход цэцэг маань хатаж эхэлсэн юм. Би тvvнд энэ цэцгийг сайн усалбал зvгээр байдаг юм гэж зєвлєсєн юм. Vvнийг хийхийн тулд єєртєє амлах хэрэгтэй гэв... Шєнє болгон тvvнийг сэрээж, тvvнийг харж хэвтдэг байлаа. Хамгаас хайртай бvсгvйгээ хvvхэд шигээ арчилж байгаа цэцгээ усалж байхад нь хардаг байв. Шєнє бvр би тэр цэцэг болдог байлаа..." гэж ярив.
Тийм насны хvнээс гарахааргvй vгээр "Шєнє болгон тvvнийг унтсаны дараа би босдог байлаа. Цэцгийн савнаас усыг нь асгах гэж шvv дээ. Учир нь тана цэцэг усанд дургvй юм шvv дээ Шvvгч минь ... Тэр шєнє ч гэсэн ... Хєгшрєлт... Би ч гэсэн сурч чадаагvй юм... Цэцэг усгvйдэх байсан ч эхнэрийн минь хvзvv дахин євдєж магадгvй байлаа. Намайг тэр маань буруутгасан. Би юу ч хэлээгvй ээ..." гэв.
Яг тэр мєчид сэтгvvлчид болон шvvхийн танхимд байсан хvмvvс єєрийн эрхгvй уйлж байлаа